ترجمه مقاله عدالت، کارآیی، و مدیریت دولتی نوین

۱٫ اعتراضات عدالت مبنا به رویکرد مدیریت دولتی نوین ۲٫ بحث درباره شالوده های هنجاری{رویکرد} مدیریت دولتی نوین ۳٫ تفکیک دو برداشت از کارآیی ۴٫ بحث و بررسی ۵٫ نتیجه گیری

In this article I aim to explore the link between two normative values, namely justice and efficiency, and the New Public Management approach. In pursuing this task I offer several critical arguments against some of the recent justice-based objections levied against New Public Management by David Arellano-Gault. I claim that Arellano-Gault’s account of the relation between justice and the New Public Management is seriously undermined by two conceptual flaws: (1) a conflation of right-libertarianism, utilitarianism, and desert theories of justice and (2) a conflation of the technical/productive sense of efficiency with the social/distributive sense. Furthermore, I maintain that even when the different theories of justice and the different senses of efficiency are properly delineated, the case for necessarily linking NPM to a particular theory of justice is markedly unconvincing.

در این مقاله، هدفم این است که ارتباط بین دو ارزش هنجاری، یعنی عدالت و کارآیی، و رویکرد مدیریت دولتی نوین را بررسی کنم. برای پیگیری این وظیفه، چند استدلال نقّادانه علیه برخی از اعتراضات عدالت مبنا که دیوید آرلانو- گولت علیه مدیریت دولتی نوین مطرح کرده است را بیان خواهم کرد. عقیده من این است که روایت آرلانو- گولت از رابطه بین عدالت و مدیریت دولتی نوین، شدیداً تحت الشعاع دو خطای مفهومی، قرار گرفته است: (۱) تلفیق شدن دیدگاه های اختیارگرایی جناح راست، سود گرایی، و استحقاقی درباره نظریه عدالت و (۲) تلفیق شدن معنای فنّی/ تولیدی کارآیی با معنای اجتماعی/ توزیعی آن. اضافه بر این، اعتقاد دارم که حتّی هنگامیکه نظریه های مختلف عدالت و معانی متفاوت کارآیی، بدرستی مشخّص شود، استدلال در این مورد که لزوماً ارتباطی بین مدیریت دولتی نوین و یک نظریه خاص عدالت برقرار است، بشدت غیرقابل باور می باشد.