دانلود پروپوزال مطالعه ای بر نقش استراتژی های حل مساله در تقلیل اضطراب ریاضی

اضطراب ریاضی (Math Anxiety)، اضطراب در مورد توانایی فرد در انجام عملیات های ریاضیاتی است. پدیده ای است که اغلب هنگام بررسی مسائل دانش آموزان در درس ریاضیات مورد ملاحظه قرار می گیرد. مارک اچ آشرکرافت، اضطراب ریاضی را به صورت «احساس دلهره، بیم، یا ترسی که با عملکرد ریاضیاتی تداخل می کند» تعریف کرده است. مطالعه آکادمیک اضطراب ریاضی در همان اوایل دهه ۱۹۵۰ شروع شد که در آن زمان ماری فیدز گاف، اصطلاح متمافوبیا (ترس از ریاضی) را برای توصیف فوبیاهایی مانند احساسات زیاد در قبال ریاضیات، معرفی کرد. اولین مقیاس اندازه گیری اضطراب ریاضی توسط ریچاردسون و سوئین در سال ۱۹۷۲ مطرح شد. از زمان توسعه آن، چندین پژوهشگر اضطراب ریاضیاتی را در مطالعات تجربی بررسی کردند. همبری (۱۹۹۰)، یک فراتحلیل از ۱۵۱ مطالعه مرتبط با اضطراب ریاضی را انجام داد. این فراتحلیل مشخص کرد که اضطراب ریاضی به عملکرد ریاضیاتی ضعیف در امتحان های موفقیت ریاضیاتی ارتباط دارد و اینکه اضطراب ریاضیاتی به نگرش های منفی در مورد ریاضی ارتباط دارد. همچنین همبری بیان می کند که اضطراب ریاضیاتی مستقیماً با اجتناب و دوری گزیدن از ریاضی ارتباط دارد. آشکرفت (۲۰۰۲) بیان می کند که دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی زیاد از وضعیت هایی که باید محاسبات ریاضیاتی انجام دهند، دوری می کنند. متاسفانه، اجتناب از ریاضیات باعث شایستگی کمتر در زمینه ریاضی می شود و دانش آموزان را نگران تر و غیرآماده از نظر ریاضی برای موفقیت تحصیلی باقی می گذارد. در دانشگاه، دانشجویان دارای اضطراب ریاضی درس های ریاضیاتی کمتری می گیرند و معمولاً احساس منفی در مورد ریاضیات دارند. در حقیقت، آشکرفت دریافت که همبستگی بین اضطراب ریاضیاتی و متغیرهایی مانند اعتماد به نفس و انگیزه، قویاً منفی می باشند. به عقیده اسکار یا شار، بخاطر اینکه اضطراب ریاضیاتی می تواند باعث اجتناب از ریاضیات شود، یک تنگنای تجربی بوجود می آید. برای نمونه، هنگامی که یک دانش آموز بسیار مضطرب از نظر ریاضی، عملکرد ناامید کننده ای در یک سوال ریاضی داشته باشد، ممکن است بخاطر اضطراب ریاضیاتی یا عدم شایستگی در ریاضی بخاطر اجتناب از ریاضیات باشد. آشکرافت تصریح کرد که با ارائه امتحانی که بیش از پیش از نظر ریاضیاتی چالش برانگیز باشد، ممکن است افراد دارای اضطراب ریاضیاتی زیاد حتی عملکرد خوبی در بخش اول از آزمون اندازه گیری عملکرد داشته باشند. اما، در بخش های بالاتر و دشوارتر آزمون، یک رابطه منفی قوی تر بین دقت و اضطراب ریاضیات وجود داشت. طبق این پژوهش، در دانشگاه شیکاگو توسط سیان بیلوک و گروهش، دریافته شد که اضطراب ریاضی بسادگی در مورد بد بودن در ریاضیات نیست. بعد از اسکن های مغزی، محققان تایید کردند که پیش بینی یا تفکر حل ریاضیات عملاً باعث اضطراب ریاضی می شود. اسکن های مغز نشان دادند که آن ناحیه از مغز که فرد هنگام داشتن اضطراب ریاضی فعال می شود، با تعدادی از نواحی از مغز که در آن آسیب جسمی ثبت می شود، همپوشانی دارد؛ و تریزایس و ریو نشان دادند که اضطراب ریاضی دانشجویان می تواند در طی یک کلاس ریاضی، نوسان کند.

این پروپوزال نیز به بررسی این مساله پرداخته و برای مقطع کارشناسی ارشد رشته روانشناسی آماده شده است. طبق چارچوب هایی که برای یک پروپوزال وجود دارد، در بخش بیان مساله پروپوزال به ارائه تشریحی از مساله و معرفی آن به اضافه جنبه های معلوم و مجهول پرداخته شده و در ادامه نیز به اهمیت و ضرورت انجام این پژوهش پرداخته شده است. ساختارهای پروپوزال نویسی از جمله مدل مفهومی، جامعه آماری و پرسش های تحقیق در این محصول رعایت شده و در نتیجه دانشجو با مطالعه آن می تواند آشنایی بیشتری با این ساختارها یافته و با کسب ایده های جدید از این پروپوزال، موضوع مشابهی را برای اهداف دانشگاهی خود انتخاب نماید.